metod pracy, zasad i innych materiałów.

Przeczytałam wiele interesujących pozycji książkowych

dotyczących rewalidacji i rozpoczęłam pisanie planu.

Pierwszy etap to zapoznanie się z orzeczeniem dziecka wydanym przez

poradnię psychologiczno – pedagogiczną.

Dla mnie jednak orzeczenie było dość ogólne i postanowiłam sama dokonać

obserwacji w celu lepszego poznania dziecka. Pomocna była mi tutaj pozycja

książkowa:

J. Kielin - „Profil osiągnięć ucznia – przewodnik dla

nauczycieli i terapeutów z placówek specjalnych.”

– Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne GDAŃSK 2002

Przy pomocy tej pozycji dokonałam wstępnej obserwacji i wiedziałam o wiele więcej

o dziecku, z którym miałam rozpocząć pracę.

Kolejny etap to zapoznanie się z różnorodnymi metodami i formami pracy

z dziećmi niepełnosprawnymi.

Kiedy miałam podsumowane obserwacje rozpoczęłam pisać plan pracy

„na brudno”.

Następnie weryfikowałam orzeczenie z poradni z moimi obserwacjami

i w końcowym efekcie powstawał plan rewalidacji indywidualnej z dzieckiem

niepełnosprawnym.

Poniżej przedstawię fragmenty programu jednego z dzieci:

PLAN ZAJĘĆ REWALIDACJI INDYWIDUALNEJ

Dane osobowe:

Imię i nazwisko dziecka:

Grupa wiekowa: 6 – latki - integracyjna

Data urodzenia:

Adres:

Telefon kontaktowy:

Ogólna charakterystyka dziecka:

………..uczęszcza do przedszkola trzeci rok. Obecnie jest w grupie 6 – latków –

integracyjnej.

Motoryka duża:

Motoryka duża – w normie rozwojowej , chłopiec biega skacze, porusza się

prawidłowo.

Motoryka mała:

Motoryka mała na dużym poziomie, chłopiec sprawnie posługuje się zarówno ręką

lewą jak i prawą, prawidłowo trzyma narzędzie piszące, potrafi wycinać, lepić

z plasteliny, skleja klejem kawałki papieru, nawleka korale na sznurek.

Koordynacja wzrokowo – ruchowa:

………. potrafi budować z klocków, piętrzyć je i łączyć w rozmaite budowle.

Zamalowuje dość nieporadnie proste kształty, wycina narysowane kształty.

Z chęcią lepi z plasteliny, potrafi łączyć kilka elementów w całość.

……… układa obrazek z 4 części ze wzorem.

Chłopiec wycina samodzielnie figury geometryczne tworząc z nich postać ludzką.

…….. wycina precyzyjne elementy narysowanych przez nauczycielkę.

Rysuje kształty literopodobne, rysuje po śladzie oraz kalkuje.

Samodzielnie pisze swoje imię, używając jako wzór wizytówkę.

Rozwój społeczny:

Chłopiec nawiązuje kontakty z dziećmi, a także potrafi je podtrzymywać.

Zdarza mu się, że pozwoli pobawić się swoją zabawką innemu dziecku.

Potrafi bawić się z innymi dziećmi. Coraz częściej są to zabawy z regułami.

Mowa bierna:

………. rozumie i wykonuje proste polecenia kierowane bezpośrednio w jego

kierunku. Czasem polecenia trzeba wspomóc gestem. Chłopiec ma problemy

zrozumieć słowa, które nie należą do potocznego słownictwa.

Mowa czynna:

U chłopca stwierdzono……………………………….. W związku z tym oraz z powodu zespołu

wad wrodzonych chłopiec ma zaburzoną wymowę.

Funkcje poznawcze (wrażenia, spostrzeżenia, wyobraźnia, myślenie):

………… nie odbiera prawidłowo z otoczenia wszystkich bodźców. Nie spostrzega

różnic na obrazkach. Myślenie chłopca jest zaburzone. Trudno stwierdzić jak

funkcjonuje wyobraźnia ze względu na wadę wymowy. …………. potrafi skupić długo

uwagę pod warunkiem, że jest zainteresowany zadanie jakie ma wykonać.

Zdecydowanie lepiej funkcjonuje podczas zajęć indywidualnych. Pamięć

deklaratywna (jawna, świadoma) chłopca jest zaburzona, natomiast pamięć

niedeklaratywna (ukryta, nieświadoma) jest zaburzona.

Wrażenia: słuchowe, wzrokowe, smakowe, węchowe, dotykowe,

mięśniowo-ruchowe, ciepła i zimna, ustrojowe oraz bólu funkcjonują na właściwym

poziomie.

Samodzielność:

…………….jest chłopcem samodzielnym na miarę swoich możliwości. Potrafi

samodzielnie załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne i higieniczne. Sam się ubiera

i rozbiera. Ma trudności jedynie podczas ubierania lub ściągania części garderoby

z głowy ze względu na aparat słuchowy.

Harmonogram zajęć

– zajęcia z …………….. odbywają się raz w tygodniu, jedną pełną godzinę. Podczas

zajęć należy zadbać o prawidłową pozycję. Zajęcia należy przerywać ćwiczeniami

relaksacyjnymi, muzycznymi….

Cele programu:

- rozwijanie kompetencji komunikacyjnych chłopca,

- rozumienie mowy i umiejętności porozumiewania się,

- kształcenie sprawności grafopercepcyjnych,

- rozwijanie umiejętności segregowania w zbiory i kategoryzowania

wg cech istotnych,

- doskonalenie umiejętności koordynacji i organizacji wzrokowo – ruchowej,

- bogacenie zasobu słownictwa i wiadomości o świecie,

- podnoszeniem umiejętności społecznych.

Celem pracy z dzieckiem jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju

umysłowego, psychicznego i społecznego na miarę jego możliwości.

Zasady pracy z dzieckiem podczas zajęć: (wg Wł. Dykcik)

1. Zasada akceptacji dziecka – takim, jakim ono jest.

2. Zasada podmiotowości i indywidualności łącząca się ściśle z poszanowaniem

praw dziecka upośledzonego i jego możliwościami, potrzebami i oczekiwaniami

oraz z partnerskim podejściem do niego we wszelkich działaniach rewalidacyjnych.

3. Zasada refleksyjności polegająca na systematycznym analizowaniu podjętych

działań i twórczym modyfikowaniu ich w zależności od postępów w rozwoju dziecka.

4. Zasada systematyczności i konsekwencji dająca swym“ uporządkowaniem

działań” poczucie bezpieczeństwa, przewidywalność zdarzeń, a przez to szansę

na przygotowanie się do nich oraz poczucie niezależności i wzmocnienie poczucia

własnej wartości.

5. Zasada komfortu psychicznego wymagająca pozytywnych stosunków między

dzieckiem upośledzonym a pedagogiem, terapeutą, odpowiedniego czasu

prowadzenia zajęć.

6. Zasada liczenia się z innymi osobami uczestniczącymi w realizacji programu.

Metody stosowane podczas zajęć:

1. Metody oglądowe oparte na obserwacji, które pozwolą dziecku zapoznać się

z rzeczywistością, zjawiskami i wydarzeniami.

2. Metody oparte na słowie (opowiadanie, opisy, pogadanki, prace z książką)

3. Metoda malowania dziesięcioma palcami (R. F. Show); pomaga dziecku

w pokonywaniu lęków, wzmacnianiu wiary we własne siły;

ma wartości diagnostyczne.

4. Metoda uczenia przez naśladownictwo:

- naśladownictwo ruchowe i statyczne (wychowanie fizyczne, rytmika, plastyka,

technika, czynności samoobsługi);

- naśladownictwo werbalne (kształcenie i nauka mowy);

- naśladownictwo zachowań i postaw.

5. Metoda zabawy: od manipulacyjnych, ruchowych, konstrukcyjnych,

tematycznych.

6. Metoda gier dydaktycznych; należą do nich:

- metoda stymulacyjna, np. sztuczne wytwarzanie fragmentu rzeczywistego

tj. wyścigi przy użyciu klocków;

- metoda sytuacyjna; tzn. stwarzanie sytuacji i przewidywań następstw;

- metoda inscenizacji; odtwarzanie wydarzeń, które maiły miejsce, i stwarzanie problemów, które należy rozwiązać;

- giełda pomysłów (,,burza mózgów”); polega na wysuwaniu śmiesznych

pomysłów, stawianiu hipotez i rozwiązywaniu problemów.

7. Drama; pozwala na otwarcie się, sprzyja poznaniu i rozwijaniu możliwości

dziecka.

8. Metoda swobodnej pracy M. Montessori, gdzie myślą koncepcji wychowania

jest życie dziecka ,,Pomóż mi zrobić to samemu”.

9. Metoda W. Sherborne, czyli Metoda Ruchu Rozwijającego; ma właściwości

relaksu, oparta jest na zabawie. Dostarcza psychicznych i fizycznych doznań,

które pobudzają świadomość ciała, kontrolę nad nim, podorując dobre

samopoczucie.

10. Metoda stymulacji polisensorycznej – czyli uczenie polisensoryczne.

11. Metoda Dobrego Startu.

12. Metoda instrumentalna, czyli pozytywne wzmacnianie poprawnych form

zachowania się i osiągnięć po udanym wykonaniu zadania.

13. Metoda komputerowego wspomagania – pełni dwie funkcje: jest narzędziem

ułatwiającym proces komunikowania się oraz stymuluje procesy poznawcze

dziecka.

14. Naturalna nauka języka.

Zadania do realizacji w ciągu całego roku szkolnego

Cel ogólny: rozwijanie kompetencji komunikacyjnych,

bogacenie zasobu słownictwa i wiadomości o świecie:

Cele szczegółowe:

1. Rozmowy swobodne:

- ………………………..

- ………………………..…

2. Rozmowy kierowane:

- …………………………..

- ……………………………

- …………………………..

3. ………………………………

- ………………………………….

4. Stosowanie komputera podczas zajęć:

- …………………………….

Cel ogólny: rozwijanie sprawności grafopercepcyjnych

Cele szczegółowe:

a) Ćwiczenia rozwijające motorykę rąk, krążenia rąk, rozluźnianie mięśni

ramienia:

- ……………………..

- …………………….

- ………………………..

- …………………………….

b) Ćwiczenia manualne:

- ……………………………….

- ……………………………….

- ……………………………….

- ………………………………

- ……………………………

c) Ćwiczenia grafomotoryczne

- …………………………,

- ……………………………….

- …………………………………

- …………………………………

- ………………………………………

Cel ogólny: rozwijanie umiejętności segregowania w zbiory

i kategoryzowania wg cech istotnych

Cele szczegółowe:

1. Poznawanie i tworzenie zbiorów przedmiotów ze względu na ich wspólne

cechy i według określonego kryterium:

- ………………………………….

- …………………………………

……………………………….

- ………………………………..

- ………………………………….

Cel ogólny: rozwijanie koordynacji wzrokowej i wzrokowo-ruchowej

Cele szczegółowe:

1. Sortowanie przedmiotów wg określonych cech:

- ………………………………………… 2. Kolorowanie, kreskowanie, łączenie punktów, linii:

- …………………………………………….

Cel ogólny: podnoszenie umiejętności społecznych

Cele szczegółowe:

1. Przestrzeganie norm na zajęciach, uwrażliwianie na potrzeby innych,

kultura zachowania się zarówno podczas zajęć jak i poza nimi:

- …………………………………………..

- ……………………………………………

Zaleca się ponadto podczas zajęć stosować:

1. Różnorodne zabawy ruchowe w formie przerywników zajęć

2. Zabawy relaksacyjne.

3. Zabawy terapeutyczne.

EWALUACJA:

Ewaluacja ma na celu stwierdzić, w jakim stopniu zamierzone w programie

cele są osiągane i czy proponowane formy i metody pracy są skuteczne.

Ewaluacja będzie dotyczyła oszacowania w jakim stopniu został on zrealizowany