Rudolf Laban jest twórc± gimnastyki twórczej (ekspresyjnej).
Cech± charakterystyczn± metody j± odchodzenie od ruchu odwzorowanego,
na rzecz ruchu podejmowanego zgodnie z w³asn± inwencj± twórcz±, fantazj±,
do¶wiadczeniem.
Laban postawi³ na twórczy rozwój jednostki.
Zasady prowadzenia zajêæ to:
- ka¿dy æwicz±cy wykonuje zadanie ruchowe na swój sposób i pokaz wykonania
jest zbêdny
- lu¼na gromadka to podstawowe ustawienie grupy,
- ka¿dy przyjmuje dowoln± pozycjê wyj¶ciow±; stania, klêku, siadu, le¿enia itp.
- nale¿y szeroko stosowaæ muzykê i rytm jako elementy towarzysz±ce zadaniom
ruchowym
- tematyka æwiczeñ powinna wywodziæ siê z piêciu zasad:
wyczucia w³asnego cia³a,
wyczucia ciê¿aru i czasu,
wyczucia przestrzeni,
rozwijanie wyczucia p³ynno¶ci ruchów,
adaptacji ruchów cia³a do ruchów partnera.
Podczas zajêæ prowadzonych metod± Labana obowi±zuj± 3 zasady:
1) zasada wszechstronno¶ci,
2) przemienno¶ci wysi³ku i rozlu¼nienia,
3) stopniowania trudno¶ci.
Podczas gimnastyki nie podaje siê konkretnych æwiczeñ , które trzeba wykonaæ.
Ka¿dy æwiczy to na co ma ochotê.
Nauczyciel podczas prowadzenia zajêæ ³±czy s³owa, rytm i muzykê . Nawi±zuje do
znanych dzieciom piosenek, wa¿nych wydarzeñ, do pór roku. Na zajêciach
powinna dzieciom towarzyszyæ swoboda, humor, ¶miech.