Maria i Alfred Kniessowie s± twórcami twórczej gimnastyki rytmicznej maj±cej
na celu rozwijanie ruchu naturalnego i motoryki dziecka.
Metoda polega na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu.
G³ówne elementy metody to: ruch, muzyka, rytm, przybory .
Przybory wykorzystywane na zajêciach:
bijaki ,
szarfy ,
grzechotki ,
dzwoneczki ,
bêbenki ,
przepo³owione ³uski orzecha kokosowego .
Jest to metoda, która inspiruje nowe pomys³y. Opiera siê na pozytywnej
motywacji, co wi±¿e siê z zasad± podmiotowego traktowania dzieci.
Dzieci odwzorowuj± ruchy nauczycielki, a tak¿e wprowadzaj± w³asne kreatywne
æwiczenia. Podczas æwiczeñ utrzymuj± wszystkie ruchy w rytmicznym tempie.
Bardzo wa¿n± role podczas æwiczeñ odgrywaj± przybory, maj±ce charakter
kszta³c±cy i powinny byæ stosowane praw± i lew± rêk±. Impulsem tak wa¿nym
jak przybory jest muzyka. Metoda Kniessów rozwija kilka podstawowych cech
ruchu :
- ruch powinien odznaczaæ siê p³ynno¶ci±, ci±g³o¶ci±, nie powinien byæ hamowany,
przerywany lub przy¶pieszany, je¿eli nie zachodzi istotna potrzeba
- ruch powinien byæ pe³ny, obejmuj±cy ca³e cia³o, powinien promieniowaæ
od ¶rodka ciê¿ko¶ci na zewn±trz do najdalszych fragmentów cia³a
istot± ruchu naturalnego jest cykliczna zmienno¶æ, ustawiczne przechodzenie
od koncentracji do odprê¿enia
- ruch przy wzglêdnym ma³ym nak³adzie si³ powinien doprowadziæ do optymalnych
efektów.
Pomy¶lane w ten sposób za³o¿enia sprawiaj±, ¿e æwiczenia maj± charakter
opowie¶ci ruchowej, inscenizacji piosenki, wiersza lub prozy. Plusem tego jest
p³ynno¶æ ruchowa, co sprawia, ¿e æwicz±cy zapominaj±, ¿e siê gimnastykuj±
a same æwiczenia s± dla nich przyjemno¶ci±.
Zalety metody to:
- dyscyplinowanie æwicz±cych,
- przysposabianie do wspólnego dzia³ania,
- rozwijanie szybkiej orientacjê,
- umiejêtno¶æ koncentrowania siê.