NATURALNA NAUKA JÊZYKA

Naturalna nauka jêzyka to nowozelandzka metoda nauki
czytania, komunikowania siê i pisania. Twórc± metody jest Brian Cutting.
Celem metody jest wyrabianie motywacji do komunikowania siê ,
czytania i kre¶lenia symboli graficznych w oparciu o ksi±¿eczki z serii
S³oneczna Biblioteka w trakcie ró¿nego rodzaju aktywno¶ci dziecka.
S³oneczna Biblioteka to 40 ksi±¿eczek podzielonych na cztery
grupy, wed³ug stopnia trudno¶ci. Nauczyciel zaczyna pracê z pierwsz±
grup±, a koñczy z ostatni± grup±. Ksi±¿eczki s± równie¿ zró¿nicowane
tematycznie.

Praca z ksi±¿eczkami to:
- indywidualne podej¶cie do ka¿dego dziecka,
- stopniowanie trudno¶ci,
- integracja tre¶ci programowych.
W pracy z ksi±¿eczkami ze S³onecznej Biblioteki czytanie
rozpoczynamy od ca³ego tekstu, nastêpnie przechodzimy do zdania ,
pó¼niej z kolei do wyrazu, sylaby i na koniec dzieci poznaj± litery
i g³oski. Ca³a nauka czytania w tej metodzie opiera siê na znajomo¶ci
psychologii dziecka, a w zasadzie na procesie spostrzegania, poniewa¿
dziecko spostrzega ca³o¶ciowo, a dopiero pó¼niej dokonuje procesu
analizy. Dzieci na pocz±tku czytaj± na pamiêæ, ale w³a¶nie to motywuje
je do podejmowania dalszych dzia³añ zwi±zanych z czytaniem.
Praca z ksi±¿kami ze S³onecznej Biblioteki to komunikowanie siê
- dialog, rozmowa.
W pracy powy¿sz± metod± jest to tzw. "kr±g dyskusyjny" - dzieci
i nauczyciel siedz± dooko³a i rozmawiaj± na dany temat - temat
wynikaj±cy z zagadnieñ tygodnia. Nauczycielka zadaje pytanie
zwi±zane z tematem kompleksowym, a dzieci dziel± siê swoj± wiedz±
i do¶wiadczeniami. Kto¶ móg³by spytaæ-dlaczego rozmowa w kole?
Otó¿ dlatego i¿ w tej rozmowie jest relacja dziecko - dziecko -
nauczyciel lub nauczyciel-dziecko - dziecko - dziecko, a wiêc dzieci
ucz± siê s³uchaæ siebie nawzajem, ustosunkowuj± siê do wypowiedzi
kolegi, kole¿anki. Ponadto ucz± siê s³uchaæ i wypowiadaæ. Pokonuj±
w³asn± nie¶mia³o¶æ.
Podczas takiej rozmowy dzieci ucz± siê:
- wypowiadaæ pe³nym zdaniem,
- wyra¿aæ swoje emocje,
- dostrzegaæ inne dzieci w grupie,
- dostrzegaæ problemy innych dzieci w grupie,
- kultury s³owa,
- kontrolowaæ swoje wypowiedzi,
- bogac± swoje s³ownictwo,
- wspó³¿ycia w grupie...
Oprócz codziennego krêgu dyskusyjnego jest tak¿e codzienne
czytanie ksi±¿ki ze S³onecznej Biblioteki. Tym czytaniem nie
nale¿y zanudzaæ dzieci, a wiêc czytanie powinno je ciekawiæ
i zachêcaæ do samodzielnego dalszego siêgania po ksi±¿eczkê.
W pracy z ksi±¿eczkami ze S³onecznej Biblioteki
nale¿y pamiêtaæ ¿e dzieci musz± czytaæ:
- codziennie,
- z nauczycielk±,
- dla nauczycielki,
- dla innych dzieci,
- w parach...
Do czytania nauczyciel powinien zaopatrzyæ siê, ewentualnie
wykonaæ samodzielnie du¿e ksi±¿ki. Poniewa¿ w³a¶nie tych ksi±¿ek
u¿ywa siê do czytania z ca³± grup±. Du¿a ksi±¿ka musi mieæ format
A4.
Ponadto mo¿na tworzyæ:
- ksi±¿ki wspólnie z dzieæmi,
- albumy,
- karty poetyckie,
- ksi±¿ki w³asnego autorstwa,
- inne pomoce s³u¿±ce do czytania, a wykonane wspólnie
z dzieæmi.
Z nauk± czytania nierozerwalnie zwi±zana jest nauka pisania.
Uzasadnienie tego faktu jest nastêpuj±ce:
1. Dzieci ucz± siê rozpoznawania liter i od razu kre¶l± odpowiedni±
literê.
2. Dzieci szybciej zapamiêtaj± wprowadzana literê.
3. Podczas wprowadzania nowej litery i pisania jej dzieci widz±
(pracuje wzrok), s³ysz± (pracuje s³uch) oraz pisz± (pracuje rêka).
Mo¿e tak¿e pracowaæ dotyk (litera wypuk³a, wklês³a,
kasza manna...) Poznanie wielozmys³owe.
Pierwszym etapem pisania jest ograniczenie p³aszczyzny
z góry i z do³u _______ . Pisanie rozpoczynamy od imienia dziecka.
W 5-latkach powinno to byæ to byæ pisanie po ¶ladzie. Nastêpnie
przechodzimy do pisania z wyrazem (imieniem) u³o¿onym nad
liniatur±, w której dziecko pisze wyraz. Ca³y czas nad pisaniem
czuwa nauczyciel. Kolejny etap to pisanie samodzielne - prostych
wyrazów i w koñcu ca³ych zdañ. Dzieci ucz± siê pisaæ wtedy, gdy
pisz± samodzielnie i wówczas, gdy pisze nauczycielka. Litery na
pocz±tku piszemy oddzielnie, natomiast dwuznaki razem, u³atwia
to dzieciom zrozumienie istoty litery i g³oski oraz analizy
syntezy wyrazów. Nauczycielka czuwa nad ca³± nauk± pisania,
a pierwszego pokazu ³±czenia liter dokonuje na oczach dziecka.
Praca w oparciu o ksi±¿eczki z serii S³oneczna Biblioteka
odbywa siê w k±cikach edukacyjnych:
1. K±cik pisania: liniatura - ró¿ne wielko¶ci, wzory liter, karty
alfabetyczne - ró¿ne rodzaje, mazaki, sztaluga, tabliczki do pisania,
tablice sucho - ¶cieralne;

2. K±cik czytania: ma³e i du¿e ksi±¿ki ze S³onecznej Biblioteki,
ksi±¿ki wykonane wspólnie z dzieæmi, albumy, listy od dzieci
z innych przedszkoli, pude³ka - niespodzianki, pude³ka skarbów,
zagadki, segregatory z ksi±¿eczkami dzieci, zestaw s³ownikowo
- obrazkowy, puzzle z imionami;

3. K±cik alfabetyczny: ró¿ne alfabety np.: magnetyczny, na
przylepiec, z klocków, rebusy, suwaki literowe, wzory napisów,
koperty z imieniem i nazwiskiem, alfabet ¶cienny,trójstopniowa
lekcja s³owna;

4. K±cik matematyczny: cyfry, znaki figury geometryczne, obrazki
do klasyfikacji, "Praczka" (klamerki i cyfry), kostki do gry, centymetr
do mierzenia, klocki Dienesa, karty matematyczne, suwaki
matematyczne;


5. K±cik badawczy: mikroskop, lupy, materia³ badawczy,
p³ytki szklane do badañ, ksi±¿ki o tematyce przyrodniczej;
6. K±cik plastyczny: kartki, plastelina, farby, o³ówki, kolorowani,
wycinanki, bibu³a, gazety, pêdzle, no¿yczki;
7. K±cik teatralny: pacynki, kukie³ki, maski, stroje do przebierania,
czapki, kapelusze, bluzki, peleryny, krawaty&;

8. K±cik gimnastyczny: materace, woreczki, kr±¿ki, szarfy, kó³ka
do hula hop…
9. K±cik z komputerem lub maszyn± do pisania: kartki, wzory
pisma, edukacyjne programy komputerowe dla dzieci…


Do k±cików edukacyjnych tworzymy karty pracy –
jest to karta z zadaniem do wykonania przez dzieci.
Karta pracy to pomoc dydaktyczna:
- przygotowana dla dzieci o zró¿nicowanych poziomach edukacji,
- skonstruowana dla kilku k±cików edukacyjnych,
- spe³niaj±ca warunek indywidualizacji.
Karty pracy to materia³ dydaktyczny, który opracowuje
nauczycielka w oparciu o ksi±¿eczkê ze S³onecznej Biblioteki
i temat tygodnia. Nauczycielka tworzy je do k±cików edukacyjnych
pamiêtaj±c o stopniowaniu trudno¶ci i indywidualnym podej¶ciu
do ka¿dego dziecka. W¶ród kart pracy mo¿emy wyró¿niæ:
przeprowadzki liter, szyfry matematyczne, szyfry obrazkowe,
labirynty literowe, cyfrowe, wykre¶lanki liter i inne. Wype³niona
przez dziecko karta pracy jest dla nauczycielki materia³em
diagnostycznym na podstawie którego, nauczycielka dokonuje
"oceny" umiejêtno¶ci dziecka oraz planuje dalsz± pracê z dzieckiem.
Nauczyciel pracuj±cy t± metod± zyskuje tak¿e wiele korzy¶ci:
Przede wszystkim:
- dowiaduje siê jakie dzieci ma w grupie,
- dzieci informuj± go o swoich problemach,
- mo¿e poprawiaæ wady wymowy dzieci,
- wzbogaca s³ownictwo dzieci,
- wzbudza zaufanie w¶ród dzieci,
- uczy dzieci wyra¿ania swoich my¶li,
- wprowadza odpowiedni nastrój na zajêciach (radosny lub smutny),
- uczy dzieci cierpliwo¶ci, umiejêtno¶ci oczekiwania na swoj± kolej...
|
Acha, w punkcie 4 - k±cik matematyczny nie otwiera mi sie zdjêcie (pusty kwadrat z krzy¿ykiem) Musze poszperaæw internecie o twórcy tej metody, choæ tutaj bardzo fajnie opisa³as wszystko Marzenko! Czy zestaw tych 40 ksi±¿eczek zakupuje przedszkole? i jaki jest koszt takiego zestawu? Pozdrawiam!